Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 20 de 740
Filtrar
1.
Rev. Hosp. Ital. B. Aires (2004) ; 43(1): 31-36, mar. 2023.
Artigo em Espanhol | LILACS, UNISALUD, BINACIS | ID: biblio-1437216

RESUMO

Asumiendo la metáfora de la encrucijada, propuesta por Santiago Levín, en la que estaría situada la psiquiatría en la actualidad, el presente artículo pretende reflexionar sobre algunos aspectos de una crisis paradigmática de la medicina mental que ha hecho a algunos temer por su futuro. Se abordan algunas cuestiones epistemológicas de cierto calado, como el régimen de "verdad" en el que supuestamente deben manejarse los expertos, así como los dilemas planteados en los dos elementos clave del encuentro clínico: el diagnóstico y el tratamiento. Finalmente, se insiste en la importancia de lo ético, lo social, y lo político a la hora de replantear saberes y prácticas. (AU)


On the understanding we accept where psychiatry would today be located in the metaphor of the crossroads, as proposed by Santiago Levín, the purpose of this article is to explore certain aspects of a paradigmatic crisis in mental medicine that has raised some concerns as to its future. Certain deep epistemological questions are addressed, such as the schema of "truth", where experts should supposedly manage themselves, and the dilemmas raised from the two key elements of a clinical session: diagnosis and treatment. Finally, the study emphasises the importance of the ethical, social, and political aspects of rethinking knowledge and practices. (AU)


Assuntos
Humanos , Psiquiatria/tendências , Psicopatologia/tendências , Psicotrópicos , Saúde Mental/tendências , Psiquiatria/ética , Fatores Socioeconômicos , Revelação da Verdade , Modelos Biológicos
2.
J Pak Med Assoc ; 73(1): 150-152, 2023 Jan.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-36842027

RESUMO

Schizophrenic patients deny health care due to lack of insight in many cases. In such situations most of the psychiatrists opt for covert medication in consultation with the families. Covert medication has legal and ethical implications. Moreover, it has certain clinical implications for the patient. In addition, how long the covert medication can be continued and when should it be revealed to the patient are questions that cannot be answered in black and white. This article is a commentary on a real scenario of covert medication in ethical perspective.


Assuntos
Revelação , Psiquiatria , Esquizofrenia , Humanos , Psiquiatria/ética , Esquizofrenia/tratamento farmacológico , Revelação/ética , Prescrições de Medicamentos , Padrões de Prática Médica/ética
5.
Acta bioeth ; 28(1): 125-136, jun. 2022. tab
Artigo em Inglês | LILACS | ID: biblio-1383278

RESUMO

Abstract: Background: Within a psychiatric care setting, informed consent is the voluntary acceptance of a plan for medical care by a competent patient after full disclosure of the care plan, its risks, benefits, and alternative approaches. This implies that the patient must have full information about any treatment options and must be competent to make the needed decisions. Objective: To assess psychiatric nurses' knowledge and practices of obtaining informed consent. Research Method: The study used a quantitative, descriptive cross-sectional survey design. Data were collected from a random sample of 99 nurses selected from a total of 131 nurses of different professional cadres working in the hospital, by means of a structured questionnaire constructed by the researchers. Data were analyzed using descriptive statistics. Results: Respondents' score on Knowledge of Informed Consent was above average (15.06 ± 2.671 out of a possible total score of 25). Likewise, their score on the disclosure of full information to psychiatric patients before treatment was well above average (6.01 ± 2.198 out of a maximum possible score of 8). However, respondents' score on the practice of obtaining Informed Consent was below average (2.41 ± 0.940 out of a maximum possible score of 5). Conclusion: Though a majority of the participants indicated good knowledge of informed consent, there was no corresponding correct practice of obtaining informed consent from patients in the hospital.


Resumen: Antecedentes: En un establecimiento de cuidado de la salud mental, el consentimiento informado es la aceptación voluntaria de un plan de cuidado médico de un paciente competente después de haber recibido información completa del plan, sus riesgos, beneficios y alternativas posibles. Esto implica que el paciente debe tener información completa acerca de las opciones de tratamiento y debe ser competente para realizar las decisiones necesarias. Objetivo: Evaluar el conocimiento y la práctica de obtención de consentimiento informado de enfermeras de psiquiatría. Método de investigación: El estudio usó un diseño de encuesta transversal cuantitativo y descriptivo. Los datos fueron recolectados de una muestra al azar de 99 enfermeras seleccionadas de un total de 131 de diferentes grupos profesionales que trabajan en el hospital, mediante un cuestionario estructurado desarrollado por los investigadores. Los datos se analizaron mediante estadística descriptiva. Resultados: El puntaje de los encuestados sobre el conocimiento de consentimiento informado fue mayor del promedio (15.06 ± 2.671 de un posible puntaje total de 25). De la misma forma, su puntaje sobre la entrega de información completa a los pacientes de psiquiatría antes del tratamiento fue bastante mayor que el promedio (6.01 ± 2.198 de un máximo posible de 8). Sin embargo, los puntajes de los encuestados sobre la práctica de obtención de consentimiento informado fue por debajo del promedio (2.41 ± 0.940 de un máximo posible de 5). Conclusión: Aunque una mayoría de los participantes indicó un buen conocimiento del consentimiento informado, no hubo en correspondencia una práctica correcta de obtención de consentimiento informado de pacientes en el Hospital.


Resumo: Background: Em um ambiente de cuidados psiquiátricos o consentimento informado é a aceitação voluntária de um plano para cuidado médico, por um paciente competente, depois da apresentação integral do plano de tratamento, seus riscos, benefícios e abordagens alternativas. Isso implica que o paciente deve ter informação completa sobre quaisquer opções de tratamento e deve ser competente para tomar as decisões necessárias. Objetivo: Avaliar conhecimento e práticas de enfermeiras psiquiátricas ao obter consentimento informado. Método de Pesquisa: O estudo utilizou um desenho de levantamento transversal descritivo, quantitativo. Os dados foram coletados de uma amostragem aleatória de 99 enfermeiras selecionadas de um total de 131 enfermeiras de diferente quadros profissionais trabalhando no hospital, por meio de um questionário estruturado construído pelos pesquisadores. Os dados foram analisados usando estatística descritiva. Resultados: O escore dos respondentes no Conhecimento do Consentimento Informado esteve acima da média (15.06 ± 2.671 de um escore total possível de 25). Da mesma forma, seus escores na apresentação de informação completa para pacientes psiquiátricos antes do tratamento esteve bem acima da média (6.01 ± 2.198 de um escore máximo possível de 8). Entretanto, o escore dos respondentes na prática de obter Consentimento Informado esteva abaixo da média (2.41 ± 0.940 de um escore máximo possível de out 5). Conclusão: Embora a maioria dos participantes indicou bom conhecimento do consentimento informado, não houve prática correta correspondente em obter o consentimento informado dos pacientes no hospital.


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Adulto , Pessoa de Meia-Idade , Adulto Jovem , Psiquiatria/ética , Conhecimentos, Atitudes e Prática em Saúde , Ética em Enfermagem , Consentimento Livre e Esclarecido/ética , Enfermeiras e Enfermeiros/psicologia , Saúde Mental , Estudos Transversais , Inquéritos e Questionários , Fatores Sociodemográficos , Hospitais Psiquiátricos , Nigéria
6.
In. Hernández Figaredo, Pablo; García Gutiérrez, Laureano. Ética médica, psiquiatría y salud mental. La Habana, Editorial Ciencias Médicas, 2022. .
Monografia em Espanhol | CUMED | ID: cum-78408
7.
In. Hernández Figaredo, Pablo; García Gutiérrez, Laureano. Ética médica, psiquiatría y salud mental. La Habana, Editorial Ciencias Médicas, 2022. .
Monografia em Espanhol | CUMED | ID: cum-78407
8.
In. Hernández Figaredo, Pablo; García Gutiérrez, Laureano. Ética médica, psiquiatría y salud mental. La Habana, Editorial Ciencias Médicas, 2022. .
Monografia em Espanhol | CUMED | ID: cum-78406
9.
In. Hernández Figaredo, Pablo; García Gutiérrez, Laureano. Ética médica, psiquiatría y salud mental. La Habana, Editorial Ciencias Médicas, 2022. .
Monografia em Espanhol | CUMED | ID: cum-78405
12.
Acta bioeth ; 27(2): 161-172, oct. 2021.
Artigo em Espanhol | LILACS | ID: biblio-1383262

RESUMO

1. Bernhard von Gudden diagnosticó el trastorno del Rey Ludwig II de Baviera como "paranoia" (locura), aunque Ludwig nunca fue personalmente evaluado por este experto psiquiatra, diagnóstico que usó el gobierno bávaro para justificar la remoción de Ludwig del poder. 2. Su conducta progresivamente anormal; sus proyectos múltiples de construcción, por los cuales incurrió en fuertes deudas; su convicción de descender directamente de los Borbones gracias al "bautismo"; su desenfrenada vida homosexual, todo constituyó la base para el diagnóstico psiquiátrico. 3. De acuerdo con los criterios actuales de la psiquiatría, Ludwig mostró rasgos de un trastorno de personalidad esquizotípico, unido a un sindrome orbitofrontal, y un modo de existencia extravagante. 4. Bernhard von Gudden fundamentó su diagnóstico y peritaje psiquiátricos siguiendo los principios éticos de beneficencia y primum non nocere, "ayudar, al menos no dañar".


Abstract: Bernhard von Guden diagnosed the Bavarian King Ludwig II with "paranoia" (madness), although Ludwig was not personally evaluated by this expert psychiatrist, a diagnosis that the Bavarian government used to justify removing Ludwig from power. 2. His increasingly abnormal behavior, his multiply building projects, for which he incurred much debt, his conviction that he descended from the Bourbons through "baptism", his unbridled homosexual life, together formed the basis for the psychiatrist´s diagnosis. 3. According to modern criteria of psychiatry Ludwig displayed traits for schizotypal personality disorder together with an orbitofrontal syndrome, and an extravagance way of existence. 4.Bernhard von Gudden based his psychiatric diagnosis and expertise following the ethical principles of beneficence and primum non nocere, "to help, at least not to harm"


Resumo: 1. Bernhard von Gudden diagnosticou o transtorno do Rei Ludwig II da Baviera como "paranoia" (loucura), ainda que Ludwig nunca tenha sido pessoalmente avaliado por este especialista psiquiatra, diagnóstico que o governo bávaro usou para justificar a remoção de Ludwig do poder. 2. Sua conduta progressivamente anormal; seus projetos múltiplos de construção, pelos quais incorreu em fortes dívidas; sua convicção de descender diretamente dos Bourbons graças ao "batismo"; sua desenfreada vida homossexual, tudo constituiu a base para o diagnóstico psiquiátrico. 3. De acordo com os critérios atuais da psiquiatria, Ludwig mostrou traços de um transtorno de personalidade esquizotípico, unido a uma síndrome órbito-frontal e um modo de existência extravagante. 4. Bernhard von Gudden fundamentou seu diagnóstico e perícia psiquiátrica seguindo os princípios éticos de beneficência e primum non nocere, "ajudar, ao menos não prejudicar".


Assuntos
Humanos , Transtornos Paranoides , Psiquiatria/história , Psiquiatria/ética , Transtorno da Personalidade Esquizotípica , Profissionalismo
14.
Psychol Med ; 51(15): 2522-2524, 2021 11.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-33975655

RESUMO

The clinical interview is the psychiatrist's data gathering procedure. However, the clinical interview is not a defined entity in the way that 'vitals' are defined as measurements of blood pressure, heart rate, respiration rate, temperature, and oxygen saturation. There are as many ways to approach a clinical interview as there are psychiatrists; and trainees can learn as many ways of performing and formulating the clinical interview as there are instructors (Nestler, 1990). Even in the same clinical setting, two clinicians might interview the same patient and conduct very different examinations and reach different treatment recommendations. From the perspective of data science, this mismatch is not one of personal style or idiosyncrasy but rather one of uncertain salience: neither the clinical interview nor the data thereby generated is operationalized and, therefore, neither can be rigorously evaluated, tested, or optimized.


Assuntos
Entrevista Psicológica/métodos , Aprendizado de Máquina , Psiquiatria/métodos , Esquizofrenia/diagnóstico , Diagnóstico por Computador/ética , Diagnóstico por Computador/métodos , Humanos , Aprendizado de Máquina/ética , Psiquiatria/ética
19.
Rev. bioét. derecho ; (52): 173-183, 2021.
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-228077

RESUMO

Introducción: En el ámbito de la salud mental la cualidad deontológica o ética profesional de todo el personal sanitario está regulada por los correspondientes códigos internacionales y nacionales de los preceptivos colegios profesionales. Material y método: Estudio crítico de los códigos deontológicos españoles y otros internacionales de referencia, para las especialidades oficiales de psiquiatría y psicología clínica. Resultados y discusión: Esos códigos normalizan la confidencialidad como asunto imperativo y son de obligado cumplimiento para sus colegiados. Los facultativos tienen igualmente la máxima exigencia bioética de ostentar siempre la formación y actualización óptimas en su campo, lo que es aplicable tanto si actúan pública como privadamente, o son de una u otra especialidad. Las actuaciones facultativo-paciente más paternalistas solo podrán ser válidas en la actualidad cuando los usuarios sean incapaces de elegir voluntariamente o de realizar acciones autónomas. Sin embargo, resultan especialmente sensibles las situaciones que conlleven riesgo de heteroagresión, suicidio, consumo de sustancias o se den en menores de edad. Por tanto, puede haber conflicto bioético entre la confidencialidad facultativa y el deber de proteger e informar a otra persona involucrada. Conclusiones: En nuestro país, la salvaguarda de los principios de interés público de no-maleficencia y justicia tendrá que prevalecer sobre los más individuales de autonomía y beneficencia (AU)


Introduction: In the field of mental health, the deontological quality or professional ethics of every sanitary professional, including those who are not physicians, is constantly regulated by the corresponding national and international codes of the professional colleges or associations. Method and material: Critical study of the Spanish deontological codes and other international ones which are a reference point for the official specialities in psychiatry and clinical psychology. Results and discussion: Those codes normalise confidentiality as an imperative matter and are obligatory for the college members. Physicians also have the highest bioethical exigence to always have the optimal training and updating in their field, which is applicable for both public and private practice and for both psychiatrists and clinical psychologists. At present, the most paternalistic physician-patient actions can only be acceptable when the users are unfit to choose voluntarily or make autonomous actions. However, the situations involving risk of hetero-attack, suicide, substance use or related to minors are especially sensitive. Therefore, there may be a bioethical conflict between physicians confidentiality and the duty to protect and inform an implied third person. Conclusions: In our country, the safeguard of the public interest principles of non-maleficence and justice will have to prevail over the more individual ones of autonomy and beneficence (AU)


Introducció: En l'àmbit de la salut mental la qualitat deontològica o ètica professional de tot el personal sanitari està regulada pels corresponents codis internacionals i nacionals dels preceptius col·legis professionals. Material i mètode: Estudi crític dels codis deontològics espanyols i uns altres internacionals de referència, per a les especialitats oficials de psiquiatria i psicologia clínica. Resultats i discussió: Aquests codis normalitzen la confidencialitat com a assumpte imperatiu i són d'obligat compliment per als seus col·legiats. Els facultatius tenen igualment la màxima exigència bioètica d'ostentar sempre la formació i actualització òptimes en el seu camp, la qual cosa és aplicable tant si actuen pública com privadament, o són de l'una o l'altra especialitat. Les actuacions facultatiu-pacient més paternalistes només podran ser vàlides en l'actualitat quan els usuaris siguin incapaços de triar voluntàriament o de realitzar accions autònomes. No obstant això, resulten especialment sensibles les situacions que comportin risc de heteroagressió, suïcidi, consum de substàncies o es donin en menors d'edat. Per tant, pot haver-hi conflicte bioètic entre la confidencialitat facultativa i el deure de protegir i informar una altra persona involucrada. Conclusions: Al nostre país, la salvaguarda dels principis d'interès públic de no-maleficència i justícia haurà de prevaler sobre els més individuals d'autonomia i beneficència (AU)


Assuntos
Humanos , Confidencialidade/ética , Psiquiatria/ética , Psicologia/ética , Teoria Ética , Espanha
20.
Eur Psychiatry ; 63(1): e36, 2020 04 01.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-33289623

RESUMO

BACKGROUND: Establishing a valid communication is not only a basic clinical need to be met but also a relevant ethical commitment. METHODS: On the basis of the relevant literature, ethical issues arising from specific, important situations in clinical practice were identified. RESULTS: The main ethical problems regarding communication about the disorder, both in general and in relation to prodromal stages, were described and discussed together with those regarding communication about voluntary and involuntary treatments, "dual roles" enacted in clinical practice, genetic counseling, and end-of-life conditions; on the basis of what emerged, ethically driven indications and suggestions were provided. CONCLUSIONS: Several situations put the psychiatrist in front of relevant dilemmas and doubts which are no easy to face with; an ethically driven approach based upon the principle of the best interest of patients may support clinicians in their decisions.


Assuntos
Comunicação , Família , Relações Médico-Paciente/ética , Psiquiatria/ética , Humanos , Políticas
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA
...